Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

ΜΑΘΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ! π.Δαμιανού Ζαφείρη

ΜΑΘΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ!

Ποιός μπορε
ν’ γαπ ταπεινά μέ λογισμό φωτεινό!
Ποιός μπορε
νά γνωρίσει τή δόξα τς γάπης μέσα στήν ταπεινή ψυχή!
Ποιός μπορε
νά ννοήσει τήν αώνια γάπη μέσα στό χρόνο το λικο κόσμου!
Ποιός μπορε
νά συλλάβει τήν νεξιχνίαστη γάπη το Θεο στήν καρδιά το γίου!
Ποιός μπορε
νά μήν θαυμάσει τό κάλλος τς γάπης μέσα στό φς τς γνς ψυχς!
Ποιός μπορε
νά μήν αχμαλωτισθε πό τήν γλυκύτητα τς γάπης στό χαμόγελο το μικρο παιδιο!
! γάπη θαυμαστή,σαγηνεύεις κάθε ψυχή πού σέ ποθε πό τά βάθη τς καρδις της.
! γάπη τρυφερή, πλοτος γαθν πλημμυρίζεις κάθε γνή ψυχή καί ζε τή δόξα το πείρου κάλλους σου!
! γάπη μοναδική, ξεδιψς κάθε διψασμένη ψυχή πό τήν πηγή τς αώνιας ζως.
! γάπη περφυσική, φθάνεις τή θεία γάπη καί γεμίζεις τή βασιλεία το Θεο μέ τήν φωτοχυσία τς δόξης το Θεο.
γάπη! Θεία γάπη! Θεος ρωτας! Ποιός μπορε νά σέ πλησιάσει στά ουράνια δώματά σου καί νά γνωρίσει τή θεσπέσια μορφιά σου πό κάλλος το θείου φωτός σου!
Θεία
γάπη! Θεος ρωτας! Πόθος σωτερικός καί καρδιακός γιά κενον πού πλησιάζει τόν Θεό μέ γιασμένη ψυχή καί στάζει πό μέλι γλυκύτατο τς θεωμένης καρδις!
Θε
ος ρωτας, χαρά οράνια, πόθος γιος εφραίνει τήν ψυχή το προσευχομένου, δεχόμενος τήν κτιστη ζωηφόρο γάπη το Θεο!
Μακάριος
κενος πού γάπησε τόν Θεό μέ θεία γάπη, τρεφόμενος πό τήν θάνατη τροφή το Χριστο καί ζε μέσα στό φς το Θεο, στό φς τς δόξας το Θεο, στό φς τς αώνιας γάπης το Θεο!
Ω!
γάπη το Θεο φωτίζεις κάθε νο ταπεινό καί διδάσκεις τήν δοξία σέ κενον πού γαπ καρδιακα.
Ω!
γάπη θεϊκή, αξάνεις τόν πόθο τς καρδις το ταπεινο καί θερμαίνεις κάθε παρξη ζωντανή μέ τήν κατοίκηση μέσα της.
γιος Συμεών νέος θεολόγος γράφει:« γάπη πολυπόθητη, μακάριος εναι ποιος σέ σπάσθηκε, διότι στό ξς δέν θά πιθυμήσει πλέον νά ασπασθε περιπαθς κάλλος πράγματος. Μακάριος εναι ποιος συσφίχθηκε μαζί σου πό θεο ρωτα, διότι θ’ρνηθε λον τόν κόσμο καί δέν θά μολυνθε καθόλου πλησιάζοντας ποιονδήποτε νθρωπο. Μακάριος εναι ποιος κατεφίλησε τά κάλλη σου καί τά πήλαυσε μέ πειρο πόθο, διότι θά γιασθε ψυχικς μέ τό καθαρό δωρ καί αμα πού στάζει πό σένα. Μακάριος εναι ποιος σέ κατασπάσθηκε, διότι θά ποστε τήν καλή λλοίωση πνευματικως καί θά ευφρανθε ψυχικς, διότι σύ εσαι νεκλάλητη χαρά. Μακάριος εναι ποιος σέ πέκτησε, διότι δέν θά υπολογίσει γιά τίποτα τούς θησαυρούς το κόσμου, διότι εσαι ληθς κένωτος πλοτος. Μακάριος καί τρισμακάριος εναι πίσης ποιον προσέλαβες σύ, διότι μέσα στήν φαινομενική δοξία θά εναι νδοξότερος λων τν νδόξων, τιμιώτερος λων τν τιμίων καί σεπτότερος.ξιέπαινος εναι ποιος σέ κυνηγ , παινετώτερος ποιος σ’ερκε, μακαριώτερος ποιος γαπήθηκε πό σένα, ποιος γινε δεκτός πό σένα, ποιος διδάχθηκε πό σένα, ποιος κατοίκησε μέσα σέ σένα, ποιος τράφηκε πό σένα μέ τροφή τόν Χριστό τόν θάνατο, τόν Χριστό τόν Θεό μας». Θαύμασια λόγια πό καρδιά γίου που φανερώνει τόν θεο ρωτα καί τήν πειρη γάπη πρός τόν Χριστόν.
ταν θεία γάπη γεμίζει τήν καρδιά το ταπεινο τότε ρχεται λλοίωση τς ψυχς καί φήνεται στόν Θεό χωρίς ρια.σο αξάνεται γάπη πρός τόν Θεό τόσο πόθος τς γάπης μεγαλώνει καί τό φς το Θεο αύξάνεται μέσα του πού δέν ννοε τήν πνευματική κατάσταση του.
κενος πού ποθε τόν θεόν γωνίζεται σέ κάθε σκηση ρετς καί δείχνει μέ κάθε τρόπο τήν αγάπη πρός τόν πλησίον του χωρίς νά θλίβεται πό τούς πειρασμούς τς ζως.σο γωνίζεται σωτερικά κανείς στήν ταπείνωση, στήν κατάνυξη, στήν μετάνοια, στήν γάπη πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον του ρχεται μέσα του τό φς τς θείας γάπης καί τότε δειάζει πό τόν κόσμο καί γεμίζει πό τόν πλοτο τν θείων δωρεν. Μακάριος κενος πού ποθε τήν οράνια ζωή διότι πάντοτε θά ζε μέ τόν ησο Χριστό.Μακάριος κενος πού ζε μέ τρυφερή καρδιά καί τήν προσφέρει σέ λο τόν κόσμο γιά νά δοξάσει τόν Θεό! Μακάριος κενος πού δροσίζει μέ τήν γάπη του τήν κατάξερη γ τν λογικν γιά νά δείξει τό μεγαλεο τς καρδιά του! Μακάριος κενος πού φτωχαίνει λικά γιά νά πλουτίσει πό τά γαθά τς γάπης καί νά τά προσφέρει στούς νθρώπους ατο το κόσμου! Μακάριος κενος πού ζητ νά ψωθε στόν Θεό χωρίς καμιά γήϊνη πιθυμία γιά νά ποκτήσει τή σοφία τς γάπης το Θεο.
Μακάριος
κενος πού βαδίζει τό δρόμο τς γάπης γιά νά φθάσει τελικά στήν γάπη το Θεο. Μακάριος κενος πού διάλεξε στή ζωή του τόν Σταυρό το Χριστο γιά νά ζήσει τήν πλότητα το Θεο χωρίς νά πιθυμε τίποτα. Μακάριος κενος που γάπησε τέλεια τόν Θεό γιά νά φθάσει στή τέλεια γαλήνη τς ψυχς σου.
Ποιός μπορε
νά συναγωνισθε τήν γάπη στή θυσία καί στό σταυρό;
Ποιός μπορε
νά νικήσει τήν γάπη στήν θλίψη καί στή χαρά;
Ποιός μπορε
νά σιωπήσει στον γωϊστή καί στόν φθονερό, χάρη τς γάπης το Χριστο;
Ποιός μπορε
νά διαφορήσει γιά τήν κακία καί τη ζήλεια το λλου, χάρη τς γάπης του Χριστο;
Ποιός τολμ
νά ξεπεράσει τήν γάπη στό μαρτύριο τς θυσίας γιά νά ζήσει μακάρια στό βασίλειο το Θεο;
Τόλμησε νά
γαπήσεις τέλεια καί θά γνωρίσεις τήν ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ.
γάπησε τόν Χριστό μέ λη τήν καρδιά σου καί τοτε θά καταλάβεις τί σημαίνει ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ.
Ταπεινώσου γιά τήν
γάπη καί θά λάβεις στέφανο γάπης.
πόμεινε γιά τήν γάπη καί θά ζήσεις τό θαμα τς γιοτητας.
γάπη σέ περιμένει νά δείξεις στούς λλους τό δρόμο τς θυσίας το αυτο σου στε νά γγίξεις τήν γάπη το σταυρωμένου ησο Χριστο.ΜΠΟΡΕΙΣ!
Μακάριος
ποιος ζε μέσα στήν καρδιά σου τήν θεία γάπη καί τήν κφράζει διά προσευχς γιά νά τονίσει τό θαμα το θείου ρωτος.

Κύριε, δέξου τήν προσευχή μου μέσα
πότήν καρδιά μου.
Κύριε,
κουσέ τήν προσευχή τς ψυχς μου.
Κύριε,
λα κοντά μου γιά νά σο κφράσω τήν γάπη μου πρός σένα.
«
θελγξας πόθω με, Χριστέ, καί λλοίωσας τ θείω σου ρωτι»
Κύριε τ
ς γάπης θερμαίνεται καρδιά μου ταν ζ τήν κοινωνία μαζί Σου.
Κύριε μένω σιωπηλός μπροστά στήν ταπείνωση το
λέους Σου χάρη τς γάπης Σου καί πορ πς μέ δέχεσαι μένα τόν μαρτωλό.
Κύριε,
ψυχή μου διψ νύχτα καί μέρα πό τήν θεία παρουσία Σου καί σέ παρακαλ μήν μέ φήνεις μόνον μέσα στό κόσμο τς μαρτίας.
Κύριε, φ
ς τς ψυχς μου, δείξε μου τό δρόμο τς σωτηρίας μου γιά νά μπορ νά ζήσω κατά τό θέλημά Σου χωρίς νά κοιτ δεξιά καί ριστερά.
Κύριε, φλόγα τ
ς καρδις μου, φλέγομαι πό τήν πίσκεψή Σου καί δέν μπορ νά σκεφτ τίποτα παρά μόνο σένα, πού ξεχν κόμη καί ποιός εμαι.
Κύριε, Δημιουργέ τ
ς ζως μου, μέσα μου ζες καί πάρχεις χωρίς τελειωμό λλά σέ ποθ κόμη περισσότερο σέ κάθε στιγμή τς ζως μου.
Κύριε, δίδαξέ με νά σ’
γαπ ταπεινά καί σιωπηλά μέσα στήν δοξία τς ζως μου.
Κύριε,
δήγησέ με στό δρόμο τς λήθειας σου γιά νά φθάσω στό βασίλειο τς γάπης Σου.
Κύριε, φώτισέ με νά σέ
γαπ πως σύ πιθυμες γιά νά ζ μέσα στόν κόσμο τς γάπης Σου καί τά πάντα στή ζωή μου νά γίνονται μέ τό θεο θέλημά Σου.
Κύριε, δέν μπορ
νά ζ χωρίς τήν θεϊκή γάπη Σου λλά σέ παρακαλ λα κοντά μου σάν στοργικός πατέρας γιά νά νοιώθω πάντοτε τήν θεία προστασία Σου πό κάθε κακό ρατό καί όρατο.
Κύριε, λάμπρυνον τήν ψυχή μου
πό τό φς τς θεότητάς Σου στε νά ναβλύζει πό τήν καρδιά μου πόθος τς γάπης μου γιά Σένα καί νά μήν σκέπτομαι παρά μόνο σένα, σωτήρα καί λυτρωτή τς ζως μου.
Κυριε,
ρνήθηκα τά πάντα γιά νά εμαι τό πν γιά Σένα καί ζ χωρίς νά πιθυμ τίποτα γιά νά σ’γαπ λος ψυχή καί σμα.
Κυριε, ε
μαι να τίποτα χωρίς σένα,μόνο σένα γαπ,λατρεύω καί μολογ:
Κύριε, σ’
γαπ πέρα πό κάθε νθρώπινο ριο καί δέν ζητ τίποτα παρά μόνο νά μέ φήνεις να σέ γαπ λο καί περισσότερο.
Κύριε, μ
θε νά σέ γαπ κόμη περισσότερο.....
Κυριε, σ’
γαπ!λέησόν με τόν μαρτωλόν!
Κυριε, σ’
γαπ! λέησόν με τόν μαρτωλόν!
Κυριε, σ’
γαπ! λέησόν με τόν μαρτωλόν!

ς προσπαθήσουμε νά λατρεύσουμε τόν Θεό μέ τήν καρδιά μας καί τόν πλησίον μέ ταπείνωση γιά νά μς πλημμυρίσει γάπη το Θεο. Νά δείξουμε στόν Θεό τήν γάπη μας μέ τήν τήρηση τν ντολν του καί στόν πλησίον μας τήν γαλήνη τς ψυχς μας γιά να ζήσουμε το φς το Θεο στή ζωή μας μήν.