Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

ΓΙΝΕ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ

ΓΙΝΕ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ

Γίνου ταπεινός γιά νά μάθεις τον αυτό σου καί νά ποκτήσεις πολλέςρετές.

«Μάθετε
π’μο τι εμί προς καί ταπεινός τ καρδία..»

προσπάθεια μας να γίνουμε καλύτεροι σωτερικά ρχίζει πό τόν προσωπικό γώνας μας νά βελτιώσουμε τόν χαρακτήρα μας καί νά χουμε καλή συμπεριφορά πρός τόν πλησίον μας. καλωσύνη καί ερήνη τς ψυχς μας γίνονται δηγοί στό δρόμο τν ρετν γιά νά φθάσουμε στήν ληθινή ταπείνωση πού μς διδάσκει τήν λήθεια το αυτο μας.
Ε
ναι νάγκη νά μένουμε μόνοι μας πολλές φορές γιά νά συνειδητοποιομε τά πάθη καί τίς δυναμίες μας καί νά βοηθομε τόν αυτό μας νά βελτιώνει την συμπεριφορά μας πρός τούς λλους. Δέν μπορομε νά ερουμε τόν κακό αυτό μας ν δέν ταπεινωθομε στόν λλον σο καί δύστροπος κι ν εναι στό λόγο του καί στή ζωή του. ταπείνωση δέν ρχεται μέσα μας ν δέν δείξουμε γάπη πρός κάθε νθρωπο καί ποχώρηση στίς παιτήσεις του. δική μας προσπάθεια εναι νά εμαστε ερηνικοί καί γαλήνιοι καί στό χειρότερο νθρωπο. ληθινή ταπείνωση ποκτιέται ταν ποφασίσουμε νά ρνηθομε τόν αυτό μας καί νά γίνουμε ξιοι μιμητές τς Ζως το ταπεινο ησο Χριστο.
ταπείνωση εναι πρτον σωματικό ργο καί μετά ψυχικό γιά νά μάθει τό σμα νά ταπεινώνεται καί ψυχή νά γίνεται πραότατη μέ το νο καί τήν καρδιά. πνευματική ταπείνωση εναι νά κατοικήσει ταπείνωση το Θεο στην ψυχή δηλαδή τό πανάγιον Πνεμα, νά λθει μέσα μας καί νά μς διδάξει τήν πραότητα καί τήν γαλήνη στε τά πάντα μέσα μας νά ερίσκονται σέ πόλυτη ερήνη το Θεο καί νά μήν θυμώνουνε μέ τίποτα στή ζωή μας. ψυχική ταπείνωση εναι θέληση μας νά νεργοποιηθε μέσα μας νά μήν θυμώνουμε καί νά μήν προσβάλουμε κανένα νθρωπο λλά ντιθέτως νά φερόμαστε ερηνικά καί γαλήνια. Ατή ταπείνωση χάνεται εκολα ταν δέν πάρχει ατοέλεγχος καί δέν εμαστε πάντοτε ρεμοι διότι ποφώσκουν μέσα μας τά πάθη καί ο δυναμίες μας. σωματική ταπείνωση εναι ψεύτικη διότι ξωτερικά μπορε νά εκφέρουμε ταπεινούς λόγους καί νά κάνουμε μετάνοιες στόν Θεό λλά μέσα μας νά χουμε περήφανες σκέψεις γιά τόν αυτό μας.
Ταπεινός ε
ναι κενος πού ζε πνευματικά χοντας αξημένη θεία χάρη μέσα του καί γνωρίζει τίς δυναμίες του καί γωνίζεται νά γίνει καθαρός στήν καρδιά μέ τή τήρηση το θελήματος το Θεο. σο περισσότερο γνωρίσουμε τόν αυτό μας δέν ντιδρομε στά σχημα λόγια τν λλων λλά εμαστε γαλήνιοι χωρίς πίθεση θυμο.Μέσα μας ψάχνουμε νά βρομε τί θά φελήσει τήν ψυχή μας γιά νά εμαστε εάρεστοι στόν Θεό καί χι στούς νθρώπους.
ταπεινός εναι διακριτικός στό λόγο του καί σιωπηλός στίς πιθέσεις το λλου. Δέν καυχιέται γιά τίποτα στή ζωή του λλά λα τά καλά τά ποδίδει στόν Θεο καί λα τά κακά τά δέχεται ς θέλημα το Θεο. Δέν κατέχει τίποτα καλό στήν ψυχή του διότι τι καλό χει νήκει στόν Θεό. Πασχίζει μόνο γιά τήν σωτηρία τς ψυχς του. ντιλαμβάνεται εκολα τίς πιθέσεις το πονηρο καί τις κακίες τν νθρώπων. Εναι συνετός στό λόγο καί πλός στή σκέψη. Δέν μιλε εκολα κτός κι ν τόν ρωτήσουν γιά νά βοηθήσει. χει καθαρή συνείδηση πού σωτερικός γώνας του εναι καθαρότητα τς καρδις του καί νωση μέ τόν Θεό με τήν γνή προσευχή του. Δέν στηρίζεται στήν νθρώπινη γνώση , στω κι ν κατέχει μεγάλη γνώση ατο το κόσμου. πλότητα του εναι μεγάλη πού δύσκολα διακρίνεις τό μεγαλεο τς ψυχς του διότι κρύβεται μέσα στην φτώχεια το κόσμου.
ν πιθυμομε νά φθάσουμε στήν ποθητή γία ταπείνωση χρειάζεται νά ζομε χωρίς νά πάρχουμε γιά τούς λλους λλά νά δηλώνουμε τήν παρουσία μας μέ λόγο ταπεινό πού δέν φανερώνει τίποτα πό τόν αυτό μας.Δέν διεκδικομε τίποτα γιά τόν αυτό μας λλά τά πάντα τά προσφέρομαι στόν λλον χωρίς νά μς λείπει τίποτα. Δίνουμε μόνο γάπη καί πό τήν γάπη λαμβάνουμε τήν γάπη το Θεο. Δέν πιθυμομε τά κτιστά λλά τά κτιστα. καρδιά μας ν εναι φιερωμένη στόν ορανό το Θεο, στήν Βασιλεία το Θεο γιά νά κερδίσουμε τό πλοτο τς οράνιας ταπεινώσεως ,τούς καρπούς το γίου Πνεύματος μέ τό πλθος τν θείων ρετν. ταν νος μας εναι ταπεινός καί ψυχή καί καρδιά μας γίνονται ταπεινές. ταν νος εναι περήφανος τότε καί ψυχή καί καρδιά μας γίνονται περήφανες. Γι’ ατό νά γωνιζόμαστε κάθε στιγμή νά χουμε ταπεινούς λογισμούς γιά νά λθει τό πνεμα το Θεο μέσα μας καί νά κατοικήσει τό φς το Θεο στν καρδιά μας καί νά λάμψουμε μέσα στή δόξα το Θεο. Μόνοι ο ταπεινοί ζον τήν γάπη το Θεο καί κατοικον μέσα στό φς το Θεο.
Νά προσπαθο
με ς μαρτωλοί νθρωποι νά καθαρίζουμε τούς λογισμούς μας μέ τήν νατένιση το θείου προσώπου το ησο Χριστο καί νά μιμούμαστε τήν Θεάνθρωπινη Ζωή Του καί νά γίνουμε πράοι καί ταπεινοί στήν καρδιά γιά νά εαρεστομε τόν Θεό σέ λη τήν πίγεια ζωή μας καί νά φθάσουμε νά κατοικήσουμε στήν οράνια βασιλεία Του μέ τόν κόπο το σωματικο καί πνευματικο γνας μας.
πρώτη σκηση τς ταπεινώσεως ρχίζει πό τόν λεγχο το νο, μέ τό νά χουμε πάντοτε καλό λογισμό γιά τόν πλησίον μας χωρίς νά τόν κρίνουμε γιά τι κάνει στή ζωή του. Ατή σκηση εναι νά μπορομε διαρκς μέ χαμόγελο νά ντιμετωπίζουμε τούς χθρούς μας καί χωρίς νά τούς πολεμομε μέ σχημο λόγο λλά μέσα μας νά πάρχει μόνο συγχώρεση καί γάπη τς καρδις μας. κενος πού σκεται στήν ταπείνωση δέν προσέχει τά λάθη το λλου λλά γωνίζεται νά ταπεινώνεται ενώπιον το Θεο γιά νά δείξει τήν γάπη πρός τόν πλησίον του μέ τή θυσία τς προσευχς του. ταν νος μας εναι καθαρός τότε πιό εκολα ποκτιέται ταπείνωση τς καρδις καθημερινός γώνας μας εναι το πς νά διατηρομε τόν νο μας γνό καί καθαρό λογισμό χωρίς νά μολύνεται πό τά πάθη τν λλων. Εναι μεγάλο ργο ταπείνωση το νο ταν σκεται μαζί μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία διότι δυναμώνει τήν ψυχή νά εναι ταπεινή καί να δέχεται πλούσια θεία χάρη.ταν σκεπτόμαστε κατά θεόν σέ κάθε πράξη τς ζως μας γινόμαστε πιό δυνατοί μέσα μας καί νθεκτικοί στό κακό τν λλων διότι θεία χάρη μς προστατεύει καί μς νισχύει στην πνευματική ζωή μας.
δεύτερη σκηση γιά τήν πόκτηση τς ταπεινώσεως εναι νά μήν κατέχουμε πολλά πράγματα λλά νά ρκούμαστε στά λίγα. Νά εμαστε λιγαρκες γιά νά μπορομε νά νοιώθουμε φτωχοί ξωτερικά καί πλούσιοι σωτερικά πό τά γαθά το Θεο. Νά χουμε σο μπορομε πιό λίγα λικά γαθά γιά νά φεύγει πιό λαφρύς νος καί καρδιά μας πρός τόν Θεό. κενος πιό μαθαίνει νά χει θελουσία φτώχεια μέ σκοπό νά γίνει ταπεινός στό νο καί στήν καρδιά τότε δέχεται πλούσια χαρίσματα πό τόν Θεόν.
Τρίτη σκηση τς ταπεινώσεως εναι λεημοσύνη. λεημοσύνη δίνει φτερά στήν ψυχή μας νά εναι λεήμων καί παραμυθητική σέ κάθε φτωχό νθρωπο διότι Θεός ελογε πολύ τόν λεήμων νθρωπο που σκέπτεται τούς φτωχούς συνανθρώπους του. λεημοσύνη βοηθ νά προσευχόμαστε πιο λεύθερα καί ταπεινά γιά νά μπορομε νά δοθομε περισσότερο στό ργο τς γάπης. σο γαπμε τήν λεημοσύνη τόσο περισσότερο μς γαπ Θεός καί μς προστατεύει πό κάθε κακό στή ζωή μας. ταπεινός ργάζεται πολύ ατό τό ργο γιά νά βοηθε τόν φτωχό καί τή ψυχή του νά εναι λεήμων. Η ργασία ατή εναι θεάρεστη διότι στερομε πό τόν αυτό μας γιά νά βοηθήσουμε τον πάσχοντα δελφό μας. Δέν πρέπει νά παραλείπουμε νά εμαστε λεήμονες γιά νά μπορε καί Θεός νά μς λεε μέ τήν Θεϊκή γάπη Του. Θεωρεται νώπιον το Θεο μεγάλος κενος πού λεε τόν φτωχό καί τό προσφέρει μέ τήν καρδιά του. Μέσα στό γιολόγιο τς κκλησίας πάρχουν πολλοί γιοι λεήμονες, πως ο γιοι νάργυροι Κοσμς καί Δαμιανός, γιος Παντελεήμων, ωάννης λεήμων καί πλθος λλων γίων.
Τέταρτη
σκηση εναι γνή πίστη πού μς δίνει δύναμη νά ξεπερνομε τίς δυσκολίες τς ζως μας μέ την πακοή στό θέλημα το Θεο. πίστη εναι θεμέλιο τς ταπεινώσεως διότι δυναμώνει τό νο νά εναι ταπεινός στό λόγο καί στήν πράξη.ταν διαθέτουμε καθαρή πίστη νοιώθουμε δυνατοί σέ κάθε δυσκολία τς ζως μας καί δέν ποχωρομε πό δυναμία λλά προχωρομε μέ τήν γάπη το Θεο. καλή πίστη εναι στολίδι τς ψυχς διότι θεωρομε τι ρχεται στή ζωή μας εναι θέλημα το Θεο καί δέν δυσανασχετε γιά τι κακό μς συμβαίνει γύρω μας. ταπεινός ργάζεται την πίστη μέσα πό τήν γάπη το Θεο γιά νά προσφέρει τή ζωή του στόν Θεό καί στόν νθρωπο ς θυσία το αυτο του στό βωμό τς δοξης το Θεο.
Πέμπτη
σκηση εναι νεξικακία πρός τόν πλησίον. Εναι μεγάλο θλημα νά εμαστε νεξίκακοι σέ κάθε .νθρωπο πού μς προσβάλλει μέ τόν λόγο του μς κατηγορε λλους νθρώπους πό μπάθεια γωϊσμό. Χρειάζεται μέσα μας πρώτον νά συγχωρομε καί δεύτερον νά γαπμε χωρίς νά κατακρίνουμε. Νά δειχνουμε τά γαθά συναισθηματά μας μέ εγένεια λόγου χωρίς νά κατηγορομε περίσκεπτα πό θυμό πό δικαίωση το εαυτο μας. Η ανεξικακία εναι υπερφυσική ρετή διότι χουμε νεκρώσει τόν αυτό μας καί εμαστε πάντοτε θυσία γιά τούς λλους χωρίς νά ζητμε νά δικαιωθομε γιά τίποτα τι μς κατηγορομε ο λλοι. ανεξικακία εναι ργο τν ταπεινν πού τό σκον σέ λη τή ζωή τους διότι χουν ξεπεράσει τά νθρώπινα ρια καί χουν φεθε στό σταυρό το Κυρίου. Χρειάζεται μεγάλος γώνας γιά νά εμαστε πάντοτε κακοι χωρίς μέσα μας νά χουμε κακία γιά κανένα νθρωπο λλά χι μόνο νά τούς συγχωρομε λλά καί νά προσευχώμαστε μέ γάπη γιά τή σωτηρία τς ψυχς τους’
κτη σκηση εναι πραότητα. πραότητα εναι παντοτεινή ερήνη τς ψυχς μας πού δέν θυμώνουμε μέ τίποτα στόν κόσμο. ταπεινός εναι πάντοτε προς καί χει ερήνη στήν ψυχή του πραότητα εναι ργο πνευματικς ζως πού δείχνει τήν καθαρότητα τς καρδις καί τήν πλότητα το νο. πόκτηση τς πραότητος εναι ποτέλεσμα τς καλλιέργειας τς ψυχς μας σέ πλθος ρετν καί φαίνεται στήν εγένεια το λόγου καί στήν πομονή τς ζως μας μπροστά στήν στάση το .λλου. ταπεινός φέρεται μέ ρεμία σέ λους, μέ πομονή χωρίς νά αντιδρ σέ τι το λέγουν διότι νος του εναι στό γαθό καί καρδιά του στόν Θεό.Παραμένει προς σέ κάθε γεγονός τς ζως του καί δείχνει τό μεγαλεο τς ψυχς του γιά τήν γάπη το Θεο.
Καί
βδομη σκηση εναι ελάβεια πρός τόν Θεόν. ελάβεια πρός τόν Θεόν εναι πλήρης κοινωνία μαζί Του, πού καλλιεργεται μέ τήν συνεχ προσευχή καί τή μελέτη τς γίας Γραφς. σο περισσότερο χουμε μνήμη Θεο τόσο ντονώτερα ζομε τήν θεία παρουσία Του καί νοιώθουμε τι κατοικε μέσα μας το πνεμα το Θεο. ελαβής εναι μέτοχος τς θείας χάριτος καί φθάνει στήν τέλεια πνευματική ηλικία. ελαβής χει βαθειά μετάνοια που συναισθάνεται την δυναμία του καί πορεύεται στή ζωή του μέ την προσευχή τς μετανοίας «Κύριε ησο Χριστέ λέησόν μέ τόν μαρτωλό» Δίνεται σο μπορε περισσότερο στό ργο τς μετανοίας καί γωνίζεται νά εναι εάρεστος στόν Θεό μέ την ταπεινή ζωή του. μετάνοια του εναι οσιαστική στή ζωή του διότι κοιτ περισσότερο τήν θάνατη ψυχή του παρα το φθαρτό σμα του. ταπεινός ζε μέ λοκληρωτική μετάνοια καί ζητ διαρκς τό λεος το Θεο. ταπεινός εναι ελαβής σέ λά καί δέν δείχνει τήν ελάβεια του αλλά κρύβεται μέσα στόν γνο χαμογελό του. ελάβεια πρός τόν Θεό φαίνεται στόν πιστό πό τόν ταπεινό λόγο του καί τήν μεγάλη γάπη του πρός τόν Θεό. Μακάριος κενος πού ζε σωτερικά τήν ελάβεια πρός τόν Θεό διότι εναι πλήρης πνεύματος γίου καί κατέχει την γνώση το Θεο.
Μακάριος
κενος πού γνώρισε ταπεινούς νθρώπους διότι εδε τόν Θεό σέ νθρωπο. Μακάριος κενος που γνώρισε νθρωπο το Θεο διότι γεύθηκε την δύναμη τς προσευχς του. Μακάριος κενος πού ζε κοντά σέ ταπεινό νθρωπο διότι εδε νθρωπο το Θεο καί θερμάνθη καρδιά του πό τήν καρδιά ατο, που καίγεται πό τήν γάπη το Θεο.Μακάριος κενος πού διαβάζει ατά τά λόγια διότι ελογεται πό τόν Θεό νά ζε ταπεινά καί νά προσεύχεται ταπεινά.

Κύριε, δίδαξέ με νά ζ
ταπεινά χωρίς νά κοιτ περήφανα.
Κύριε,
φησέ με νά σέ κολουθήσω στό δρόμο τς ταπεινώσεως σου.
Κύριε, δ
σε μου πνεμα ταπεινώσεως γιά νά ζ πλά καί γαλήνια.
Κύριε, κατοίκησε μέσα μου γιά νά μάθω
πό σένα τήν ληθινή ταπείνωση.
Κύριε,
ναζωογόνησέ με μέ τήν γάπη το λέους Σου, στε νά ζ ευλαβικά στή ζωη μου καί ταπεινά να δοξάζω τό γιον νομά Σου.
Κύριε, γνώρισέ μου τήν ταπείνωσή Σου μέσα
πό τόν Σταυρό Σου γιά νά πορεύομαι μέ τόν σταυρό τς ταπεινώσεως Σου.
Κύριε,ταπείνωσέ με γιά νά γνωρίσω τίς
δυναμίες μου καί νά μάθω νά εμαι ταπεινός γιά νά δοξάζω το τρισάγιον νομά Σου.
Κύριε,
νοιξε τά μάτια τς ψυχς μου γιά νά δ τά πάθη μου και νά ταπειν περισσότερο καί νά γωνισθ νά γίνω πως σύ πιθυμες κατά τό θέλημά Σου. μήν.

π.Δαμιανός