Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ
Η συνειδητή βίωση της θείας λειτουργίας δίνει μιά ἄλλη διάσταση στη Λατρευτική ζωή.
Ἡ ἐκκλησία εἶναι χῶρος ὅπου τελετουργεῖται τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας. Ἒπομένως, πρέπει νά εἶναι ἀνάλογη και ἡ συμπεριφορά μας μέσα στήν Ἐκκλησία.
1. Μπαίνουμε στήν ἐκκλησία ἀθόρυβα. Γήϊνες σκέψεις καί ἂνθρώπινες ἐπιθυμίες ἂφήνουμε ἔξω ἀπό τόν Ναό. Γιατί εἶναι Οἶκος Κυρίου καί φόβου.
2. Προσκυνοῦμε τιμητικά καί ὄχι λατρευτικά τίς ἃγιες εἰκόνες. Δέν φυλᾶμε ποτέ τόν Χριστό καί τήν Παναγία στό Πρόσωπο ἀλλά στά πόδια.
3. Δέν στεκόμαστε μπροστά στήν εἴσοδο τῆς Ἐκκλησίας καί γενικά σέ μέρος πού ἐμποδίζει τούς ἄλλους πού ἔρχονται μετά ἀπό ἐμᾶς, γιά νά πᾶνε στή θέση τους.
4. Μένουμε, ὅσο πιό πολύ μποροῦμε, ὄρθιοι, σιωπηλοί καί ἀκίνητοι.
5. Μέσα στήν ἐκκλησία ἐπιτρέπεται συζήτηση μόνο μέ τόν Θεό, μέ τήν Προσευχή. Κάθε ἄλλη συζήτηση εἶναι ἁμαρτία.Ἄν χρειααστεῖ νά ποῦμε κάτι, τό λέμε σιγά,ὥστε νά τό ἀκούσει μόνο ὁ συνομιλητής μας, καί ὄχι νά ἐμποδίζουμε τόν διπλανό μας πού προσεύχεται ἤ συμμετέχει μέ κατάνυξη στή Θεία Λειτουργία.
6. Εἶναι ἀπαραίτητο νά εἴμαστε ὅλοι ὄρθιοι στά ἒξῆς σημεῖα:
a. Κατά τήν τέλεση τοῦ ὄρθρου:1) ὅταν διαβάζεται ὁ ἐξάψαλμος.2)ὅταν λέγεται τό Ἐωθινό-πρῶτο εὐάγγελιο.3)ὅταν ψάλλεται ἡ ε΄ὠδή, δηλ. ἡ τιμιωτέρα. 4) ὅταν ψάλλεται ἡ Δοξολογία, δηλ. Δόξα σοι τῶ δείξαντι τό φῶς ...
b. Κατά τή τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας:1) Ὅταν λέγεται ἡ εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος. 2) Στό Σοφία Ὀρθοί. 3) ὅταν διαβάζεται τό Ἱερό Εὐάγγελιο, 4) Ὅταν ψάλλεται ὁ χερουβικός ὕμνος, 5) ὅταν διαβάζεται τό Πιστεύω, 6) Στό Λάβετε, Φάγεται, τοῦτο ἐστί τό Σῶμα ...Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο ἐστί τό Αἷμα μου..Τά σά ἐκ τῶν σῶν, σοί προσφέρομενα κατά πάντα καί διά πάντα, 7) ὅταν ψάλλετε τό Μεγαλυνάριον τῆς Θεοτόκου, 8) Ὅταν διαβάζεται τό Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς...9) Τά ἅγια τοῖς ἁγίοις και 10) ἀπό τό μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλεθετε μέχρι τήν ἀπόλυσιν. Ἐπίσης εῖμαστε πάντοτε ὄρθιοι, ὅταν εὐλογεῖ ὁ Ἱερέας.
7. Τίς Κυριακές δέν γονατίζουμε. Τίς ἄλλες ἡμέρες-ἑορτές-ὅταν ὁ Ἱερέας πεῖ, τά σά ἐκ τῶν σῶν σοί προσφέρομαι...γονατίζουμε.Ἐπἰσης δέν γονατίζουμε κατά τήν περίοδο τοῦ Πάσχα. Ἡ ὀρθή θέση εἶναι ἡ θέση τῆς ἀναστάσεως. ἐνῶ ἡ γονυκλισία εἶναι ἔνδειξη πένθους καί μετανοίας.
8. Στή Θεία Κοινωνία πηγαίνουμε μέ σειρά ἕνας -ἕνας σέ ἀπόσταση. Προσερχόμαστε:Μετά φόβου-σεβασμοῦ δηλαδή, πίστεως καί ἀγάπης. Μέ πίστη ὅτι παίρνουμε τόν Θεό μέσα μας καί γινόμεθα θεοφόροι καί μέ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό μας.
9. Στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, πού ὅλα μιλοῦν γιά τόν Θεό, καί ὅλα εἰκόνες, ὕμνοι, ἀναγνώσματα, φανερώνουν τοῦ Θεοῦ, τήν παρουσία , οἱ χριστιανοί δίνουν τό καλό παράδειγμα στη θεία κοινωνία, διανομή ἀντιδώρου,κ.λ.π. μέ τήν ὑπομονή καί τήν εὐλάβεια τους.
