ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
Οἱ τρεῖς θεῖες ἐπιθυμίες
Ἡ πνευματική ζωή ἀρχίζει μέ τό νά ἔχουμε θεῖες ἐπιθυμίες πού μᾶς βοηθοῦν στήν πνευματική πρόοδο τῆς ψυχῆς μας.Ἡ Κυριακή προσευχή «Πάτερ ἡμῶν...»(Λουκ.ια΄1,2) μᾶς διδάσκει νά ἔχουμε τρεῖς ἃγιες ἐπιθυμίες γιά νά φθάσουμε στήν θεωμένη κατάσταση τῆς ἁγιότητας. Ἡ πρώτη ἁγία ἐπιθυμία μας εἶναι νά ἁγιάσουμε τό Ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι τό πῶς θά δοξάσουμε τόν Θεό καί νά φανερώσουμε στόν κόσμο τήν ἁγιότητα Του.Ὁ Θεός εἶναι ὄντως Ἅγιος σέ ἀπειρότητα, βάθος καί πλάτος. Στήν παλαιά Διαθήκη ὁμολογεῖ τήν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ:. «ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός ὑμῶν, καί ἁγιασθήσεσθε καί ἅγιοι ἔσεσθε, ὅτι ἄγιος εἰμι ἐγώ Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν»(Λευτ.ια΄44). Ὁ λόγος «ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου».τῆς Κυριακῆς προσευχῆς εἶναι πρῶτον νά ἀναγνωρίσουμε τήν Ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ καί δεύτερον νά καταστοῦμε τέλεια τέκνα ὑπακοῆς διά τῆς ἀποκτήσεως τῶν θείων ἀρετῶν καί τῆς συμμετοχῆς στά ἱερά μυστήρια τῆς ἐκκλησίας ὥστε νά γίνουμε ἅγιοι. Ἡ ἐπί γῆς ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔδειξε τόν τρόπο πῶς νά περιπατοῦμε γιά νά εἲμαστε ἄξιοι μαθητές Του. Ἔλαμψε διά τῶν θείων ἀρετῶν Του καί ζητᾶ νά τόν ἀκολουθήσουμε στό δρόμο τῆς αὐταπαρνήσεως, τῆς ταπεινώσεως, τῆς πραότητας, τῆς μακροθυμίας, τῆς συγχωρήσεως, τῆς ἀνεξικακίας, τῆς ἀγάπης γιά νά δοξάσουμε τόν οὐράνιον Θεόν, ὅπως ὁ Ἲδιος τόν ἐδόξασε διά τοῦ σταυροῦ Του. Ὅπως ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔλαμψε ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του στόν ὅρος τό θαβώρ, ζητᾶ καί ἀπό μᾶς νά λάμψουμε μέ τό φῶς τοῦ Θεοῦ ἐνώπιον τῶν άνθρώπων. «Οὓτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὃπως ἲδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς», τό ὁποῖον σημαίνει «ἁγιασθήτω τό ὂνομά Σου»(Ματθ.ε΄16). Δέν πρέπει νά βλασφημεῖται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ μέ τά πάθη μας καί νά γινόμαστε ἀρνηταί τοῦ θεοῦ διότι δέν φαίνονται οἱ ἀρετές μας ἀλλά οἱ κακίες καί τά ἄσχημα τοῦ ἑαυτοῦ μας.Ἡ ζωή μας εἶναι ἀνάγκη νά εἶναι ἁγία γιά νά ἁγιάσουμε τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ζωή μας νά γίνεται πνευματική καί ὄχι σαρκική γιά νά δοξάζεται ὁ Θεός διά τῶν ἁγίων ἀρετῶν μας.Ἁγιάζουμε τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ ὅταν τά ἔργα καί οἱ λόγοι μας εἶναι μιά καθαρή προσευχή πρός τόν Θεό, μιά ἀδιάλειπτη προσευχή πού ὑμνεῖται ὁ Θεός ἀπό τήν ταπεινή ζωή, ὅπως δοξολογεῖται στόν οὐρανό ἀπό τούς ἁγίους ἀγγέλους καί ἁγιους Του. «Ὁ Θεός ἅγιος, οἰκτίρμων καί ἐλεήμων, μακρόθυμος καί πολύελαιος καί άληθινός»(Ἐξοδ.λδ΄6).ὥστε νά μιμηθοῦμε τίς ἅγιες ἀρετές τοῦ Θεοῦ γιά νά ἁγιασθεῖ τό ἅγιον ὄνομά Τουκαί ἅγιοι νά γίνουμε πρός δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἡ δεύτερη ἁγία ἐπιθυμία μας εἶναι νά ζητᾶμε νά ἔλθει μέσα μας ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, «ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου»,γιά νά κατοικήσει ὁ Θεός, ὁ Πατήρ ὁ ἄναρχος. ὁ Υἱός ὁ μονογενής καί τό Πνεῦμα τό Ἃγιον γιά νά ζήσουμε ἁγιασμένη ζωή. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μέσα μας μετά τόν ἁγιασμό τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ διά τῆς καθαρῆς ζωῆς μας. «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστί»(Λουκ.ιζ΄21).Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ Πρόδρομος καλεῖ πρῶτον τούς Ἰουδαίους νά μετανοήσουν γιά νά καθαρισθοῦν έσωτερικά ἀπό κάθε ἁμαρτία ὥστε νά ἁγιασθοῦν γιά νά ἔλθει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. «Μετανοεῖτε, ἢγγικε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»(Ματθ.3,2). Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ πύλη γιά τήν εἲσοδο στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.Ἡ μέτανοια ἀναγεννᾶ τόν ἄνθρωπο γιά νά τόν ὁδηγήσει σέ μιά νέα ζωή,ἐν Χριστῶ ζωή, πού εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ κάθε προσευχή καθιστᾶ τόν χριστιανό νά ζεῖ μέ μετάνοια πού τόν ὁλοκληρώνει νά εἶναι μάρτυρας τῆς νέας ζωῆς καί χαράζει νέους δρόμους Ἁγιασμοῦ τῆς ψυχῆς του.Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ εἰλικρινής κοινωνία μέ τόν Θεό ὣστε νά ζήσει τήν προπτωτική κατάσταση τῶν πρωτοπλάστων καί νά διαλέγεται μέ τόν Θεό, ζῶντας μέσα στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.Ἡ μετάνοια ὁδηγεῖ τόν χριστιανό νά ζήσει μέσα στό φῶς τοῦ Θεοῦ ὥστε νά ξεφύγει ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί νά δεχθεῖ τή θεία χάρη. Ἡ μετάνοια ἔρχεται μέσα μας ὅταν πιστεύσουμε ἀληθινά στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ζητήσουμε ἀπό τόν ἑαυτό μας νά διώξουμε κάθε τι πού εἶναι ξένο πρός τόν Θεό, πού διαστρέφει τό νοῦ καί τήν ψυχή μας μέ τήν ἁμαρτία.Τό νά ζῶ μέ μετάνοια σημαίνει ὅτι βλέπω μέσα μου τό κακό καί ἀποφασίζω νά τό διώξω μέ τήν πίστη στό Θεό, ἀγωνιζόμενος νά κυριαρχήσει στή ζωή μας ἡ ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τίς θεῖες ἀρετές καί τά ἱερά μυστήρια τῆς ἐκκλησίας.Μέ τήν μετάνοια ἀνοίγεται ὁ κόσμος τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ διότι ἀναγνωρίζουμε κάθε στιγμή τήν ἁμαρτωλότητα μας μέ προσευχές καρδιακές τήν μικρότητα μας καί ζητοῦμε νά συγχωρηθοῦμε ἀπό τό Θεό. Ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν» μᾶς στρέφει τό νοῦ καί τήν καρδιά στόν Θεό γιά νά καθαρισθεῖ ἀπό ὅτι βλαβερό καί σκοτεινό ὑπάρχει μέσα μας ἀπό τό πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας μέ σκοπό νά ζήσουμε ἔντονα τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ, νά ζήσουμε τήν παρουσία τοῦ Κυρίου στήν ψυχή μας, ὥστε νά μποροῦμε νά εἴπουμε μετά τοῦ ἀποστόλου Παῦλου: «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῆ ἐν ἐμοί Χριστός»(Γαλ.2,20).Σέ ἐκεῖνον πού ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ κατοικήσει στήν καρδιά του εὑρίσκεται σέ μιά ἀδιάλειπτη προσευχή , οἱ λόγοι του καί οἱ πράξεις του ἁγιάζουν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, διότι ζεῖ πνευματική ζωή, καθαρή ζωή, ἁγιασμένη ζωή πού τά πάντα στή ζωή του λειτουργοῦν ἐν Χριστῶ. Ὁ Κύριος εἶναι ἡ ζωή του καί πάντοτε στό νοῦ καί στήν καρδιά του.εἶναι χαραγμένο τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ παρουσία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στούς υἱούς τοῦ Θεοῦ κατά χάρη πού γεύονται τά ἐπουράνια στήν ζωή αὐτήν.Ὃταν ἀπομακρυνθεῖ κάθε ἁμαρτία ἀπό τήν ψυχή μας τότε θά βασιλεύσει ὁ Θεός μέσα μας καί θά ζοῦμε ἐν Ἁγίω Πνεύματι, ὅπως οἱ ἃγιοι ἀπόστολοι καί οἱ ἃγιοι τοῦ Θεοῦ. Ὁ προφήτης Δανιήλ ἀναφέρει: «καί παραλήψονται τήν βασιλεία ἃγιοι Ὑψίστου ἃγιοι, καί καθέξουσιν (κρατήσουσιν) αὐτήν ἕως αἰῶνος τῶν αἰώνων».(Δαν.ζ΄18).Ἐκεῖνος πού ἔχει τέτοια ἐπιθυμία κατέχει τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα του καί εἶναι πνευματικός ἄνθρωπος, διότι ζεῖ ἀληθινά κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δοξάζει τό ἅγιον Ὄνομά Του.Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι πλήρης ἀρετῶν καθ’ ὅτι καί ὁ βασιλέας μας εἶναι πρᾶος καί ταπεινός, δίκαιος καί μακρόθυμος.Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι πνευματική, ἄφθαρτη, αἰώνια γιά νά κατοικήσει στήν καρδιά μας, στήν ψυχή μας ὥστε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ νά κυριαρχήσει στήν ζωή μας. Ἡ ἁγία ἐπιθυμία μας«Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου» εἶναι νά ἐγκαθιδρυθεῖ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές μας , ὥστε ἡ ἀγάπη, ἡ δικαιοσύνη, ἡ εἰρήνη, ἡ ταπείνωση καί ὅλες οἱ ἀρετές τοῦ Θεοῦ νά γίνουν κτῆμα μας ὥστε νά γίνουμε τέκνα Θεοῦ καί νά λάβουμε τό χάρισμα τῆς υἱοθεσίας. «Ὅσοι ἔλαβον αὐτόν(δηλαδή τόν Χριστόν) ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τό ὄνομα αὐτοῦ»(Ἰωαν.α΄12) καί «πάντες υἱοί Θεοῦ ἐστε διά τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»(Γαλ.γ΄26).Ὅταν ἔλθει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μας γινόμαστε νέοι .ἄνθρωποι, ἀναγεννημένοι ἐν Χριστῶ, «ἵνα τέκνα Θεοῦ κληθῶμεν»(Ἰωαν.Α΄γ΄1).Ὅταν ζοῦμε μέσα μας τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἴμαστε πλήρης άρετῶν καί θείου πνεύματος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός γίνεται ἡ ζωή μας καί πάντα κοινωνοῦμε μέ τήν Ἁγία Τριάδα σέ κοινωνία ἀγάπης μετά τοῦ Θεοῦ.
Ἡ τρίτη ἐπιθυμία μας εἶναι νά τηρήσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, καθώς λέγει ἡ Κυριακή προσευχή: «Γεννηθήτω τό θέλημα σου ὡς ἐν οὐρανῶ καί ἐπί τῆς γῆς».Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στόν οὐρανό ἀπό τούς ἁγίους ἀγγέλους ἐκπληρώνεται σέ τελειότητα. Στόν οὐράνιο κόσμο τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ τά πάντα τηροῦνται σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.Οἱ οὐράνιες δυνάμεις δοξολογοῦν ἀκατάπαυστα τό ἅγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί εἶναι σέ πληρότητα θείας χάριτος πού φῶς λάμπει παντοῦ καί εἶναι ὑπάκουες σέ κάθε λόγο τοῦ Θεοῦ, τῆς Τριαδικῆς θεότητος. «Εὐλογεῖτε τόν Κύριον πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοί ἰσχύϊ, ποιοῦντες τόν λόγον,λειτουργοί αὐτοῦ οἱ ποιοῦντες τό θέλημα αὐτοῦ» (Ψαλμ.ρβ΄20,21).Οἱ ἄγιοι ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐκτελοῦν σέ πληρότητα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τούς νόμους τοῦ Θεοῦ, τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ πού διακονοῦν τόν Θεόν καί τόν ἄνθρωπον, «πάντες εἰσί λειτουργικά πνεύματα, εἰς διακονία ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν»(Ἐβρ. α΄14).Καί χαίρονται γιά τήν μετάνοια ἑνός ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου, «λέγω ὑμῖν, χαρά γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπί ἑνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι»(Λουκ.ιε΄10).Καί ζητοῦμε καί ἐμεῖς νά ἐκπληρώσουμε τό θεῖο θέλημα τοῦ Θεοῦ στήν ζωή μας, ὅπως οἱ ἅγιοι ἄγγελοι. Ἡ ἐπιθυμία μας καί ἡ προσευχή μας εἶναι νά αὐξηθοῦμε σέ ἀρετές ὥστε νά τηροῦμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.Ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας εἶναι νά ζοῦμε ἐν Χριστῷ ζωή,ὥστε ἡ ζωή μας νά γίνει Ζωή τοῦ Θεοῦ,καί μέ πίστη νά λέγουμε : «Κύριε, ἐπί Σοί πέποιθα. Κατάρτισαι τά διαβήματά μου ἐν ταῖς τρίβοις σου, ἵνα μή σαλευθῶσι»(Ψαλμ.ιστ΄5) καί «τάς ὁδούς σου, Κύριε,γνώρισον μοι καί τάς τρίβους σου δίδαξόν με»(Ψαλμ.κδ΄4) καί «ὁδήγησον με ἐπί τήν ἀλήθεια σου καί δίδαξόν με, ὅτι ἐπί τήν ἀλήθεια σου καί δίδαξον με, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ὁ σωτήρ, καί σέ ὑπέμεινα ὅλην τήν ἡμέραν»(Ψαλμ.κδ΄5).Κάθε μέρα νά ζητοῦμε νά γίνεται τό ἅγιον θέλημα Του στή ζωή μας γιά νά εὑαρεστοῦμε τόν Θεόν, ὅπως οἱ ἅγιοι ἄγγελοι καί οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ.Τό νά τηροῦμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ὑπομένουμε θλίψεις καί πόνους, κατηγορίες καί ἀδικίες, ἐξομοιώμαστε μέ τόν ἐσταυρωμένο Ἰησοῦ Χριστό,πού ἦταν πλήρης ὑπάκουος στόν θέλημα τοῦ οὐράνιου πατρός Του.Ἡ ὑπακοή στόν θέλημα τοῦ Θεοῦ, στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, ἡ πύλη πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί θά ἀποκτήσουμε τήν αἰώνιον ζωή.Ὅταν μέσα μας ἀγαπήσουμε τόν οὐράνιον Πατέρα μας μέ ὅλη τήν καρδιά μας τότε μέ εὐκολία κάνουμε τό θεῖο θέλημα Του καί χαιρόμαστε μέσα στήν θεϊκή ἀγάπη Του.Ἡ πνευματική ὑπακοή στό Θεό δέν εἶναι μιά ξερή τυπική, καταναγκαστική ὑπακοή ἀλλά μιά ἐσωτερική ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Θεό καί μέ τήν θέληση μας ὁδηγούμαστε νά κάνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Χαιρόμαστε νά ὑπομένουμε τά πάντα πρός χάρη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὅπως τονιζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;θλῖψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμός ἤ λιμός ἤ γυμνότης ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα»(Ρωμ.8,35), «Καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονή κατεργάζεται, ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν, ἡ δέ ἐλπίς οὐ καταισχύνει,ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν»(Ρωμ.5,3-5). Καί τό σπουδαότερον ὁ Κύριος στόν κῆπο τῆς Γεσθημανῆς μετά πόνου καί προσευχῆς ὁμολογεῖ: «Πάτερ μου,εἰ οὐ δύναται τοῦτο τό ποτήριον παρελθεῖν ἀπ’ἐμοῦ ἐάν μή αὐτό πιῶ, γ ε ν η θ ή τ ω τ ό θ έ λ η μ ά σ ο υ» (Ματθ.κστ΄42).Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὁλόψυχα δέχθηκε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ τήν θεία θέληση του γιά νά ὁδηγηθεῖ στόν σταυρό τοῦ πόνου γιά τήν σωτηρία τοῦ άνθρώπου καί τήν δόξα τοῦ οὐρανίου Πατέρα Του.Ὁμοίως καί ὁ ἀληθινός ἐν Χριστῷ ἄνθρωπος ἀκολουθεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ χωρίς νά ὑπολογίζει θυσίες, πόνους, ταπεινώσεις, άδικίες καί τά πάντα ὑπομένει γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Τό νά κατανόησουμε «γενηθήτω τό θέλημα σου» μέσα στήν καρδιά μας πρέπει νά φθάσουμε στήν αὐταπάρνηση καί τήν ἀνεξικακία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά ἐφαρμόζεται στή ζωή μας ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παῦλου: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι∙ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ ἐν ἐμοί Χριστός»(Γαλ.2,20).Ὁ Κύριος μέ τήν Κυριακή προσευχή ζητᾶ νά γίνονται τά πάντα στή ζωή μας κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἐπικρατήσει ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ πρῶτα στήν καρδιά μας καί μετά στόν κόσμο γιά νά ζήσουμε ὅπως ζοῦν οἱ ἅγιοι ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ στόν οὐρανό.Ἐπιζητᾶ μέ κάθε τρόπο νά εἶναι σέ ἀρμονία τό δικό μας θέλημα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ὥστε νά φθάσουμε στήν τελειότητα, «εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ»(Ἐφ.4,13) καί «κατοικῆσαι τόν Χριστόν...ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν»(Ἐφ.3,17).
Ἡ ὅλη ζωή μας, ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά μας νά γεμίζει ἀπό θεῖες ἐπιθυμίες γιά νά κάνουμε ἔργα θεάρεστα καί νά ἔχουμε λόγους ταπεινούς ὥστε ἡ κάθε προσευχή μας νά εἶναι εὑάρεστη στόν Θεόν.Ὅταν ὁ νοῦς μας ἔχει ἀδιάλειπτον μνήμη Θεοῦ(«ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου»), ἡ καρδιά μας ἀγαπᾶ τόν Θεόν(«΄ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου») καί ἡ θέλησή μας ὑπακούει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ(«γενηθήτω τό θέλημά σου»), τότε ζεῖ μέσα μας τό πνεῦμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,καί ἡ ψυχή μας εἶναι πλέον ἀναγεννημένη ἐν Θεῷ.Ἐνῶ ἀντιθέτως ὅταν ἔχουμε σαρκικές ἐπιθυμίες ΄ἀποστρεφόμαστε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ζοῦμε μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά μέ λογισμούς καί πράξεις ὑλικές καί ἁμαρτωλές.Ἡ ὅλη προσπάθεια μας εἶναι νά ἔχουμε κάθε μέρα θεῖες ἐπιθυμίες γιά νά ζοῦμε ἐν πνεύματι Ἁγίῳ καί νά γίνουμε χριστοφόροι καί θεοφόροι ἄνθρωποι. Ὁ νοῦς μας νά εἶναι χριστο-νοῦς. Ἡ καρδιά μας νά εἶναι χριστο-καρδιά.Ἡ θέληση μας νά εἶναι χριστο-θέληση. Ἡ ψυχή μας νά εἶναι χριστο-ψυχή. Καί ἡ ὁλη ζωή μας νά γίνει χριστο-ζωή.Τά πάντα ἐν πᾶσι στήν ζωή μας νά κινοῦνται μέ τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά κατοικήσει μέσα μας ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ πρός δόξα τοῦ ἁγίου ὀνόματος τοῦ Τρισάγιου Θεοῦ.
